تعزيه روستای اتو

 در اين روز در سال 7 هجري در جنگ خيبر مرحب به دست اميرالمؤمنين‏ عليه السلام كشته شد و قلعه خيبر به دست آن حضرت فتح گرديد.(1) و در بحار الانوار 27 رجب روز فتح خيبر ذكر شده است.(2)
 
 چون پيامبر صلى الله عليه و آله به جنگ خيبريان رفت و قلعه قموص را محاصره كرد، ابتدا پرچم را براى مبارزه با آنان به ابوبكر دادند. ابوبكر با لشكرى رفت، ولى چون نظر به پهلوانان آنان نمود فرار كرد و لشكريان هم در پى او بازگشتند. روز بعد پيامبر صلى الله عليه و آله پرچم را به عمر داد و او هم از ترس كشته شدن به ميدان جنگ نرسيده بازگشت.
 
 انتخاب على‏ عليه السلام براى فتح خيبر
 پيامبر صلى الله عليه و آله فرمودند: «فردا پرچم را به مردى مى‏دهم كه حمله‏هايش را تكرار كند، نه اينكه فرار كند. كسى كه خدا و پيامبرش را دوست دارد و خدا و پيامبرش هم او را دوست دارند، و خداوند خيبر را به دست او فتح مى‏كند». همه اصحاب آرزو كردند كه اين مقام و منزلت به آنان واگذار شود.
 
 فرداى آن روز، پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: على بن ابى‏طالب ‏عليه السلام كجاست؟ گفتند: چشم دردى دارد كه حركت براى آن حضرت مشكل است. خاتم الانبياء صلى الله عليه و آله فرمود: او را حاضر كنيد. سلمة بن اكوع رفت و آن حضرت را آورد. پيامبر صلى الله عليه و آله سر آن حضرت را در بر گرفت و از آب دهان مبارك به چشمان نورانى حضرت خاتم الاوصياء على مرتضى ‏عليه السلام ماليد و فرمود: «بار الها، زحمت گرما و سرما را از او بردار». پس از آن روز بر اميرالمؤمنين ‏عليه السلام درد چشم عارض نشد و از گرما و سرما آزرده نگشت.
 
 پيامبر صلى الله عليه و آله زره خود را بر او پوشانيد و ذوالفقار را بر كمر او بست و پرچم به آن حضرت سپرد و سوار بر مركبش نموده فرمود: «جبرئيل از سمت راست، ميكائيل از سمت چپ، عزرائيل از پيش رو و اسرافيل از پشت سر، و نصرت خدا بالاى سر، و دعاى من نيز از پشت سر تو است». فرمود: يا على، مسلمانى را بر ايشان عرضه كن.
 
 ميدان جنگ خيبر
 آن حضرت رفت، و پس از موعظه و نصيحت عده‏اى براى جنگ با او آمدند. آنان دو نفر از مسلمانان را شهيد كردند. اميرالمؤمنين‏ عليه السلام بر آنها تاخته و آنها را كشتند. آنگاه برادر مرحب با عده‏اى آمدند. حضرت آنها را هم به درك فرستاد.
 
 مرحب كه شجاع بود به خونخواهى آمد. اميرالمؤمنين‏ عليه السلام چنان با ذوالفقار بر سرش فرود آورد كه شمشير از حلقش گذشت و او را دو نيم ساخت و به خاك انداخت. صداى تكبير مسلمانان بلند شد. عده‏اى از يهود به دفاع آمدند و با مسلمانان به جنگ پرداختند. اميرالمؤمنين‏ عليه السلام به مبارزه ادامه داد تا عده‏اى كشته شدند و عده‏اى به قلعه گريختند.
 
 آن حضرت با دست قدرتمند حيدرى در قلعه را كند و براى مسلمانان معبر قرار داد تا از خندق عبور كنند. حضرت چندين بار مسلمانان را از روى خندق به وسيله آن در عبور داد، با اينكه از سه روز قبل، آن حضرت گرسنه بود.(3)

------------------------------------------------------------
1) زاد المعاد: ص 35. فيض العلام: ص 317.
2) بحار الانوار: ج 97 ص 384 - 168 .
3) المستدرك على الصحيحين: ج 3 ص 37. مجمع الزوائد و منبع الفوائد: ج 9 ص 124. كنز العمال:ج 5 ص 283. فيض العلام: ص 321 - 317.
 
*****************************************************************************************
بازگشت جعفر طیار از حبشه
آمدن جناب جعفر بن ابى‏طالب‏ عليه السلام برادر اميرالمؤمنين‏ عليه السلام از حبشه در روز فتح خيبر اتفاق افتاده است.(1)

------------------------------------------------------------
1) منتخب التواريخ: ص 56. وقايع الايام: ج رجب، ص 255.